ENIAC, czyli Electronic Numerical Integrator and Computer, był pierwszym elektronicznym komputerem ogólnego przeznaczenia. Został opracowany podczas II wojny światowej przez armię Stanów Zjednoczonych, aby pomóc w obliczaniu tabel ostrzału artyleryjskiego. ENIAC był masywną maszyną, ważącą 30 ton i zajmującą przestrzeń odpowiadającą małemu pokojowi. Była to jedna z największych i najbardziej złożonych maszyn swoich czasów.
Pierwszy komputer ENIAC składał się z 40 paneli, każdy o wysokości 2,4 metra i szerokości 0,9 metra, zawierających tysiące przełączników i lamp próżniowych. Maszyna była tak duża, że wymagała własnego, dedykowanego systemu zasilania i chłodzenia, który zużywał ogromne ilości energii.
Pierwszy komputer, w tym ENIAC, składał się z kilku podstawowych komponentów: urządzeń wejściowych, jednostek przetwarzających, urządzeń wyjściowych i urządzeń pamięci masowej. ENIAC wykorzystywał czytniki kart perforowanych do wprowadzania danych, które następnie były przetwarzane przez tysiące lamp próżniowych i przełączników. Dane wyjściowe były wyświetlane na tablicy żarówek i wykreślane na papierze.
Z czasem komputery stały się mniejsze dzięki postępowi technologicznemu. Dużym przełomem było opracowanie mikroprocesora, który połączył wszystkie funkcje jednostki centralnej w jednym układzie scalonym. Dzięki temu komputery stały się mniejsze, bardziej niezawodne i wydajniejsze.
Jak działa komputer? Zasadniczo komputer działa w oparciu o kod binarny, który składa się tylko z dwóch cyfr: 0 i 1. Cyfry te są reprezentowane przez przełączniki, które są włączone lub wyłączone, które są znane jako bity. Jednostka centralna (CPU) jest odpowiedzialna za wykonywanie instrukcji oraz operacji arytmetycznych i logicznych. Dane są przechowywane w różnych typach pamięci, w tym w pamięci RAM i na dyskach twardych.
Podsumowując, ENIAC był przełomowym wynalazkiem, który utorował drogę dla komputerów, których używamy dzisiaj. Mimo że był masywny i zajmował dużo miejsca, był znaczącym osiągnięciem w rozwoju nowoczesnej informatyki. Obecnie komputery są mniejsze, bardziej wydajne i potężniejsze niż kiedykolwiek wcześniej i nadal ewoluują w szybkim tempie.
Pierwszy komputer elektroniczny, ENIAC, nie był programowalny w nowoczesnym sensie. Zamiast tego został zaprogramowany przy użyciu fizycznych przełączników i okablowania. Zadanie programowania ENIAC było wykonywane przez grupę ludzkich „komputerów”, którzy ręcznie ustawiali przełączniki i kable w celu wykonania określonych obliczeń.