Cyberbezpieczeństwo jest głównym problemem zarówno dla firm, jak i osób prywatnych. Jednym z najczęstszych rodzajów luk w zabezpieczeniach aplikacji internetowych są ataki typu cross-site scripting (XSS). Ataki XSS mogą spowodować znaczne szkody na stronie internetowej, w tym kradzież poufnych informacji, rozprzestrzenianie się złośliwego oprogramowania i przejęcie sesji użytkownika. Dwa szczególne rodzaje ataków XSS to cross-site scripting i reflected cross-site scripting, które często są ze sobą mylone.
Atak cross-site scripting (XSS) ma miejsce, gdy haker wstrzykuje złośliwy kod do strony internetowej, który następnie jest wykonywany w przeglądarce użytkownika. Kod ten może zostać wykorzystany do kradzieży poufnych informacji użytkownika, takich jak dane logowania, dane konta bankowego lub dane osobowe. Może być również wykorzystywany do rozprzestrzeniania złośliwego oprogramowania lub przejmowania sesji użytkownika.
Istnieją dwa elementy, które mogą złagodzić luki w zabezpieczeniach cross-site scripting w aplikacjach internetowych. Pierwszym z nich jest walidacja danych wejściowych, która zapewnia, że dane wejściowe użytkownika są w oczekiwanym formacie. Drugim jest kodowanie danych wyjściowych, które zapewnia, że dane wejściowe użytkownika są oczyszczane przed ich przedstawieniem użytkownikowi. Te dwa elementy mogą pomóc w zapobieganiu wstrzykiwania przez hakerów złośliwego kodu na stronę internetową i wykonywania go w przeglądarce użytkownika.
Ataki cross-site scripting mogą być wykorzystywane do różnych celów. Po pierwsze, mogą być wykorzystywane do kradzieży poufnych informacji o użytkowniku, takich jak dane logowania, dane konta bankowego lub dane osobowe. Po drugie, mogą być wykorzystywane do rozprzestrzeniania złośliwego oprogramowania poprzez przekierowanie użytkownika na stronę internetową zawierającą złośliwy kod. Po trzecie, mogą być wykorzystywane do przejmowania sesji użytkownika poprzez przechwytywanie plików cookie uwierzytelniających użytkownika i wykorzystywanie ich do podszywania się pod użytkownika.
Jednym z przykładów ataku cross-site scripting (XSS) jest kod ” alert(„Hello, World!”); „. Gdy użytkownik wprowadzi ten kod do paska wyszukiwania na stronie internetowej, jest on wykonywany w przeglądarce użytkownika, powodując wyświetlenie okna alertu z komunikatem „Hello, World!”. Może się to wydawać nieszkodliwe, ale może być wykorzystane do bardziej złośliwych celów, takich jak kradzież informacji o użytkowniku lub rozprzestrzenianie złośliwego oprogramowania.
Według raportu Acunetix, około 68% stron internetowych jest podatnych na ataki cross-site scripting. Podkreśla to potrzebę podjęcia przez firmy i osoby prywatne niezbędnych środków ostrożności w celu zapobiegania takim atakom. Wdrażając walidację danych wejściowych i kodowanie danych wyjściowych, a także edukując użytkowników w zakresie identyfikowania i zapobiegania atakom XSS, firmy mogą znacznie zmniejszyć ryzyko padnięcia ofiarą tego rodzaju cyberprzestępczości.
Podsumowując, ataki cross-site scripting są poważnym zagrożeniem dla aplikacji internetowych i kluczowe jest zrozumienie różnicy między cross-site scripting a reflected cross-site scripting. Dzięki odpowiednim środkom, firmy mogą ograniczyć ryzyko takich ataków i chronić swoje wrażliwe informacje i dane użytkowników.
Odbite cross-site scripting (XSS) występuje, gdy atakujący wstawia skrypt na stronę internetową, który następnie jest odbijany z powrotem do przeglądarki użytkownika. Może się to zdarzyć, gdy użytkownik wprowadzi dane do formularza lub paska wyszukiwania na stronie internetowej, a witryna nie przeprowadzi prawidłowej sanityzacji danych wejściowych przed wyświetleniem ich użytkownikowi.
Stored cross-site scripting, z drugiej strony, występuje, gdy atakujący jest w stanie przechowywać złośliwy skrypt na samej stronie internetowej, który następnie jest wykonywany za każdym razem, gdy użytkownik odwiedza zaatakowaną stronę. Może się to zdarzyć, gdy atakujący jest w stanie wstrzyknąć skrypt do bazy danych lub innego mechanizmu przechowywania używanego przez stronę internetową.
Główna różnica między odbitym i przechowywanym XSS polega na tym, że w odbitym XSS złośliwy skrypt jest odbijany z powrotem do przeglądarki użytkownika ze strony internetowej, podczas gdy w przechowywanym XSS złośliwy skrypt jest przechowywany na stronie internetowej i wykonywany za każdym razem, gdy użytkownik odwiedza zaatakowaną stronę.