Gaz doskonały to taki, w którym nie występują siły międzycząsteczkowe, a zderzenia między cząsteczkami są idealnie elastyczne. Oznacza to, że cząsteczki nie przyciągają się ani nie odpychają, a gdy się zderzają, nie tracą energii. Model gazu doskonałego to uproszczony opis zachowania gazów, który zakłada, że składają się one z dużej liczby identycznych cząsteczek, które poruszają się losowo we wszystkich kierunkach. Model ten jest często wykorzystywany w termodynamice i innych dziedzinach fizyki i chemii do opisu zachowania gazów w różnych warunkach.
Hel nie jest gazem doskonałym, ponieważ występują w nim siły międzycząsteczkowe i nie ma idealnie elastycznych zderzeń między cząsteczkami. Jednak w większości warunków zachowuje się bardzo podobnie do gazu doskonałego, ponieważ siły między atomami helu są bardzo słabe. Oznacza to, że jest on często traktowany jako gaz doskonały w obliczeniach i eksperymentach.
Koszt helu różni się w zależności od źródła i zakupionej ilości. Hel jest stosunkowo rzadkim pierwiastkiem i jest zwykle wydobywany ze złóż gazu ziemnego. Koszt helu wzrósł w ostatnich latach ze względu na rosnący popyt i ograniczoną podaż.
Podsumowując, ciśnienie gazu doskonałego zależy od różnych czynników, takich jak temperatura i objętość. Gaz doskonały to taki, w którym nie występują siły międzycząsteczkowe, a zderzenia między cząsteczkami są idealnie elastyczne. Hel nie jest gazem doskonałym, ale zachowuje się podobnie w większości warunków. Koszt helu różni się w zależności od źródła i zakupionej ilości. Zrozumienie zachowania gazów jest niezbędne w wielu dziedzinach, w tym w fizyce, chemii i inżynierii.
Tak, gaz doskonały można skroplić, obniżając jego temperaturę i zwiększając ciśnienie. Zgodnie z zasadami termodynamiki, gdy temperatura i ciśnienie gazu zostaną obniżone poniżej jego punktu krytycznego, gaz skropli się do stanu ciekłego.