Odpowiedź brzmi: SQL jest językiem zaplecza. SQL (Structured Query Language) jest używany do zarządzania danymi w systemach relacyjnych baz danych, takich jak MySQL, Oracle i Microsoft SQL Server. Jest on przede wszystkim używany do wysyłania zapytań i manipulowania danymi przechowywanymi w bazach danych i jest niezbędny w aplikacjach opartych na danych. SQL może być używany w połączeniu z różnymi językami programowania, takimi jak Java, Python i PHP, w celu tworzenia dynamicznych aplikacji opartych na danych.
Więc kto łączy front-end i back-end? W tym miejscu pojawiają się języki programowania po stronie serwera, takie jak PHP, Python i Node.js. Języki te są używane do tworzenia logiki po stronie serwera, która łączy front-end (to, co widzą użytkownicy) z back-endem (gdzie przechowywane są dane). Kod po stronie serwera odbiera żądania z front-endu, przetwarza je przy użyciu SQL i innych technologii zaplecza, a następnie wysyła wyniki z powrotem do front-endu w celu wyświetlenia.
Innym częstym pytaniem jest to, czy JavaScript jest językiem zaplecza. Odpowiedź brzmi nie, JavaScript jest przede wszystkim językiem front-end. JavaScript jest używany do tworzenia dynamicznych, interaktywnych interfejsów użytkownika i jest niezbędny do tworzenia nowoczesnych aplikacji internetowych. Jednak JavaScript może być również używany na zapleczu, przy użyciu frameworków takich jak Node.js, który pozwala programistom pisać kod po stronie serwera w JavaScript.
Z drugiej strony, C++ jest językiem programowania, który może być używany zarówno do rozwoju front-endu, jak i back-endu. C++ to język o wysokiej wydajności, który jest często używany do tworzenia złożonych systemów, takich jak systemy operacyjne, silniki gier i aplikacje o wysokiej wydajności. C++ może być używany w połączeniu z innymi językami, takimi jak Python i Java, do tworzenia aplikacji typu full-stack.
Wreszcie, wiele osób pyta, czy powinni skupić się na rozwoju front-endu czy back-endu, czy też mogą zajmować się obiema tymi dziedzinami. Odpowiedź brzmi, że zależy to od zainteresowań i celów zawodowych. Programiści front-end koncentrują się na tworzeniu pięknych, przyjaznych dla użytkownika interfejsów, podczas gdy programiści back-end koncentrują się na budowaniu infrastruktury, która zasila te interfejsy. Jednak wielu programistów decyduje się specjalizować zarówno w rozwoju front-end, jak i back-end, stając się programistami full-stack.
Jak więc połączyć front-end i back-end? Pierwszym krokiem jest wybór odpowiednich narzędzi i technologii dla danego projektu. Będzie to zależeć od wymagań aplikacji i osobistych preferencji. Po wybraniu narzędzi należy zaprojektować i zbudować komponenty front-end i back-end oddzielnie. Następnie można użyć języków programowania po stronie serwera, aby połączyć te dwa komponenty i stworzyć płynną, zintegrowaną aplikację.
Podsumowując, SQL jest językiem zaplecza, który jest niezbędny do zarządzania danymi w systemach relacyjnych baz danych. Języki programowania po stronie serwera, takie jak PHP i Python, są używane do łączenia front-endu i back-endu, podczas gdy JavaScript jest przede wszystkim językiem front-endu. C++ może być używany zarówno do programowania front-end, jak i back-end, a programiści mogą specjalizować się w jednym lub obu obszarach. Aby połączyć front-end i back-end, programiści muszą wybrać odpowiednie narzędzia i technologie oraz zaprojektować i zbudować oba komponenty oddzielnie przed połączeniem ich za pomocą języków programowania po stronie serwera.
Aby uruchomić frontend i backend razem, zazwyczaj trzeba skonfigurować serwer WWW, który może obsługiwać oba. Kod frontendu byłby serwowany do przeglądarki użytkownika, podczas gdy żądania wykonane przez frontend byłyby wysyłane do backendu w celu przetworzenia. Można to osiągnąć przy użyciu różnych technologii, takich jak Node.js dla backendu i React dla frontendu. Ponadto należy upewnić się, że backend jest skonfigurowany do obsługi żądań przychodzących z frontendu, a frontend jest skonfigurowany do łączenia się z odpowiednimi punktami końcowymi backendu.