Jeśli chodzi o zewnętrzne dyski twarde, system plików jest ważnym czynnikiem, który należy wziąć pod uwagę. Dwa najczęściej używane systemy plików to exFAT i NTFS, ale jakie są między nimi różnice? I jak podłączyć, zainicjować i sformatować zewnętrzny dysk twardy w celu optymalnego wykorzystania? Przyjrzyjmy się tym pytaniom.
Różnica między exFAT i NTFS
exFAT (Extended File Allocation Table) i NTFS (New Technology File System) to nowoczesne systemy plików, które obsługują duże rozmiary plików i są kompatybilne zarówno z systemami operacyjnymi Windows, jak i Mac. Istnieją jednak pewne kluczowe różnice, na które należy zwrócić uwagę.
exFAT to lekki system plików zaprojektowany dla dysków flash i kart SD, dzięki czemu idealnie nadaje się do urządzeń przenośnych. Maksymalny rozmiar pliku wynosi 16 eksabajtów i jest kompatybilny zarówno z Windows, jak i Mac. NTFS, z drugiej strony, jest bardziej solidnym systemem plików zaprojektowanym dla wewnętrznych dysków twardych i jest specyficzny dla systemu Windows. Maksymalny rozmiar pliku wynosi 16 terabajtów i obsługuje zaawansowane funkcje, takie jak kompresja i szyfrowanie plików.
Podłączanie zewnętrznego dysku twardego
Aby podłączyć zewnętrzny dysk twardy do komputera, wystarczy podłączyć kabel USB do portu w komputerze, a drugi koniec do dysku twardego. Komputer powinien automatycznie wykryć dysk i wyświetlić monit o jego otwarcie. Jeśli tak się nie stanie, sprawdź, czy kabel jest dobrze podłączony i spróbuj użyć innego portu.
Inicjalizacja zewnętrznego dysku twardego
Jeśli komputer nie wykrywa zewnętrznego dysku twardego, może on wymagać inicjalizacji. Aby to zrobić, przejdź do Zarządzania dyskami (w systemie Windows) lub Narzędzia dyskowego (w systemie Mac) i znajdź dysk zewnętrzny w sekcji „Dyski”. Kliknij dysk prawym przyciskiem myszy i wybierz opcję „Zainicjuj dysk”. Wybierz MBR (Master Boot Record) lub GPT (GUID Partition Table) jako styl partycji i postępuj zgodnie z instrukcjami, aby zakończyć proces inicjalizacji.
MBR vs GPT
MBR i GPT to dwa różne style partycji używane do organizowania danych na dysku twardym. MBR jest starszym stylem partycji i jest ograniczony do maksymalnie czterech partycji na dysk twardy. Z drugiej strony GPT może obsługiwać do 128 partycji na dysk twardy i jest nowszym i bardziej zaawansowanym stylem partycji. Jeśli twój dysk jest większy niż 2 TB, będziesz musiał użyć GPT.
Formatowanie zewnętrznego dysku twardego
Po zainicjowaniu dysku można sformatować go do preferowanego systemu plików (np. exFAT lub NTFS). Aby to zrobić, kliknij prawym przyciskiem myszy dysk w Zarządzaniu dyskami lub Narzędziu dyskowym i wybierz „Formatuj”. Wybierz żądany system plików i rozmiar jednostki alokacji, a następnie nadaj dyskowi nazwę. Kliknij „OK”, aby rozpocząć proces formatowania.
Podsumowując, przy wyborze pomiędzy exFAT i NTFS należy wziąć pod uwagę przeznaczenie zewnętrznego dysku twardego. W przypadku urządzeń przenośnych, exFAT jest dobrą opcją, podczas gdy NTFS lepiej nadaje się do wewnętrznych dysków twardych w systemach Windows. Podczas podłączania i inicjalizacji dysku upewnij się, że wszystkie kable są bezpiecznie podłączone i wybierz odpowiedni styl partycji. Na koniec sformatuj dysk do preferowanego systemu plików w celu optymalnego wykorzystania.
Tak, nowy zewnętrzny dysk twardy zazwyczaj wymaga sformatowania przed jego użyciem. Formatowanie to proces przygotowania dysku twardego do użycia poprzez utworzenie systemu plików, który komputer może rozpoznać i wykorzystać do przechowywania danych. Bez formatowania komputer może nie być w stanie uzyskać dostępu do dysku twardego lub przechowywać na nim danych.