Jednostki organizacyjne w Active Directory i ich znaczenie w organizacji

Jakie są podstawowe uprawnienia w usłudze Active Directory?
Active Directory pozwala administratorom sieci, centralnie, z poziomu jednego komputera (odpowiednio skonfigurowanego serwera) zarządzać całym zbiorem użytkowników w sieci, określać ich uprawnienia do zasobów sieciowych, a także konfigurować komputery, na których pracują.
Dowiedz się więcej na home.agh.edu.pl

Active Directory to usługa dostarczana przez Microsoft, która umożliwia organizacjom efektywne zarządzanie zasobami sieciowymi. Jednostki organizacyjne (OU) w Active Directory to kontenery używane do organizowania i zarządzania zasobami, takimi jak użytkownicy, komputery i inne obiekty. Jednostka organizacyjna może być używana między innymi do delegowania uprawnień administracyjnych, stosowania ustawień zasad grupy i zarządzania zasadami bezpieczeństwa.

DNS (Domain Name System) jest wymagany dla Active Directory, ponieważ służy do rozpoznawania nazw na adresy IP. Serwer DNS jest niezbędny dla Active Directory, ponieważ pozwala kontrolerom domeny rejestrować swoje rekordy usług, co umożliwia klientom lokalizowanie kontrolerów domeny i innych zasobów sieciowych. Active Directory zależy od DNS, aby działać poprawnie, a źle skonfigurowane serwery DNS mogą powodować problemy z Active Directory. Dlatego podczas wdrażania usługi Active Directory konieczne jest posiadanie prawidłowo skonfigurowanej infrastruktury DNS.

Azure Active Directory (Azure AD) zapewnia Multi-Factor Authentication (MFA), funkcję, która wymaga od użytkowników podania dwóch lub więcej typów uwierzytelniania podczas logowania w celu uzyskania dostępu do zasobów. MFA dodaje dodatkową warstwę zabezpieczeń do procesu uwierzytelniania, co utrudnia atakującym uzyskanie nieautoryzowanego dostępu do zasobów. MFA to potężna funkcja, która może być używana do ochrony wrażliwych danych i aplikacji.

Uwierzytelnianie to proces weryfikacji tożsamości użytkownika lub urządzenia. Jest to krytyczna część infrastruktury bezpieczeństwa, ponieważ pozwala organizacjom kontrolować dostęp do zasobów. Istnieje kilka sposobów uwierzytelniania użytkowników w systemie Windows 10, w tym hasła, karty inteligentne i dane biometryczne. Hasła są najpopularniejszą formą uwierzytelniania i są używane przez większość użytkowników. Karty inteligentne to forma uwierzytelniania dwuskładnikowego, która wymaga od użytkownika posiadania zarówno fizycznej karty, jak i kodu PIN. Dane biometryczne, takie jak czytniki linii papilarnych, zapewniają wygodny i bezpieczny sposób uwierzytelniania użytkowników.

Active Directory składa się z kilku komponentów, w tym kontrolerów domeny, użytkowników i komputerów usługi Active Directory (ADUC), konsoli zarządzania zasadami grupy (GPMC) oraz witryn i usług Active Directory (ADSS). Kontrolery domeny to serwery, które przechowują bazę danych Active Directory i zapewniają usługi uwierzytelniania i autoryzacji. ADUC to narzędzie służące do zarządzania obiektami w usłudze Active Directory, takimi jak użytkownicy i komputery. GPMC to narzędzie służące do zarządzania ustawieniami zasad grupy, które są używane do wymuszania zasad i ustawień zabezpieczeń w całej sieci. ADSS to narzędzie służące do zarządzania fizyczną topologią sieci, która jest niezbędna do zarządzania replikacją i komunikacją między lokacjami.

Podsumowując, jednostki organizacyjne (OU) w Active Directory są istotną częścią infrastruktury organizacji, która zapewnia sposób na efektywne zarządzanie zasobami. DNS jest wymogiem dla Active Directory i ważne jest, aby mieć poprawnie skonfigurowaną infrastrukturę DNS. Uwierzytelnianie wieloskładnikowe (MFA) w usłudze Azure AD zapewnia dodatkową warstwę zabezpieczeń w procesie uwierzytelniania. Uwierzytelnianie jest krytyczną częścią infrastruktury bezpieczeństwa i istnieje kilka sposobów uwierzytelniania użytkowników w systemie Windows 10. Active Directory składa się z kilku komponentów, w tym kontrolerów domeny, ADUC, GPMC i ADSS, które są niezbędne do zarządzania siecią zasobów.

FAQ
Jaka jest różnica między LDAP i AD?

LDAP (Lightweight Directory Access Protocol) to protokół używany do uzyskiwania dostępu do informacji i zarządzania nimi w usłudze katalogowej. Active Directory (AD), z drugiej strony, jest usługą katalogową Microsoft, która wykorzystuje LDAP jako podstawowy protokół. AD to scentralizowana baza danych, która przechowuje informacje o zasobach sieciowych, takich jak użytkownicy, komputery, drukarki i inne obiekty. Tak więc, podczas gdy LDAP jest protokołem dostępu i zarządzania informacjami katalogowymi, AD jest usługą katalogową, która używa LDAP jako podstawowego protokołu i zapewnia dodatkowe usługi, takie jak uwierzytelnianie i zarządzanie zasadami grupy.