Dobrobyt to termin odnoszący się do stanu, w którym odnosi się sukcesy lub prosperuje, zwłaszcza w kategoriach finansowych. W kontekście społeczeństwa dobrobyt jest wskaźnikiem ogólnego dobrobytu i wzrostu gospodarczego narodu. Jednak pomiar dobrobytu nie jest prostym procesem i istnieją różne czynniki, które mogą wpływać na bogactwo społeczeństwa.
Jednym z najczęściej stosowanych mierników dobrobytu jest produkt krajowy brutto (PKB). PKB reprezentuje całkowitą wartość towarów i usług wyprodukowanych w danym kraju w określonym okresie, zazwyczaj roku. Chociaż PKB jest użytecznym narzędziem do porównywania wyników gospodarczych różnych krajów, ma ono pewne ograniczenia. PKB nie uwzględnia czynników takich jak nierówność dochodów, degradacja środowiska i dystrybucja bogactwa. Dlatego też sam PKB nie może być wiarygodnym wskaźnikiem dobrobytu.
Zamiast PKB, niektórzy eksperci sugerują wykorzystanie ekonomii dobrobytu jako miary dobrobytu. Ekonomia dobrobytu uwzględnia nie tylko wzrost gospodarczy kraju, ale także dobrobyt jego obywateli. Bierze pod uwagę takie czynniki jak dystrybucja dochodów, dostęp do opieki zdrowotnej i edukacji oraz jakość środowiska. Korzystając z ekonomii dobrobytu, decydenci mogą podejmować decyzje, które priorytetowo traktują potrzeby społeczeństwa jako całości, a nie tylko elity gospodarczej.
Jeśli chodzi o Polskę, kraj ten poczynił znaczne postępy w zakresie wzrostu gospodarczego w ostatnich latach. Według danych Banku Światowego, w latach 2015-2019 polski PKB rósł średnio o 4,1% rocznie. Nadal jednak istnieją wyzwania, którymi należy się zająć, aby zapewnić dobrobyt obywatelom. Nierówności dochodowe pozostają istotną kwestią, przy czym 10% populacji ma znacznie wyższe dochody niż 10% populacji. Ponadto można poprawić dostęp do opieki zdrowotnej i edukacji, zwłaszcza na obszarach wiejskich.
Podsumowując, pomiar dobrobytu jest złożonym procesem, który wymaga uwzględnienia różnych czynników wykraczających poza wzrost gospodarczy. Chociaż PKB jest użytecznym narzędziem, nie może być jedynym wskaźnikiem dobrobytu społeczeństwa. Korzystając z ekonomii dobrobytu, decydenci mogą zapewnić, że ich decyzje priorytetowo traktują potrzeby wszystkich obywateli, prowadząc do bardziej zamożnego i sprawiedliwego społeczeństwa.
PKB (Produkt Krajowy Brutto) rośnie z sumy wszystkich towarów i usług wyprodukowanych w granicach danego kraju w określonych ramach czasowych, zazwyczaj w ciągu roku. Jest to najczęściej stosowana miara aktywności gospodarczej kraju i służy do oceny ogólnego stanu zdrowia i zamożności społeczeństwa.