Rene Descartes był francuskim filozofem i matematykiem, który żył w XVII wieku. Powszechnie uważa się go za jednego z twórców współczesnej filozofii, a jego praca wywarła ogromny wpływ na wiele dziedzin nauki, w tym nauki ścisłe, matematykę i metafizykę. Metoda Kartezjusza opiera się na rygorystycznym podejściu do dociekań i miała wpływ na kształtowanie sposobu, w jaki myślimy o wiedzy i prawdzie.
Jedną z kluczowych cech metody Kartezjusza jest użycie kartezjańskiego wątpienia, które jest procesem systematycznego wątpienia we wszystko, co uważamy za prawdziwe. Obejmuje to informacje zmysłowe, a także inne formy wiedzy oparte na autorytecie lub tradycji. Celem tego wątpienia jest ustanowienie podstaw wiedzy, która jest poza wątpliwościami lub kwestionowaniem, które można następnie wykorzystać do zbudowania systematycznego zrozumienia świata.
Dla Kartezjusza człowiek jest istotą myślącą, a umysł jest głównym źródłem wiedzy. Wierzył, że zmysły mogą być oszukiwane, a jedynym sposobem na osiągnięcie pewności jest użycie rozumu. Doprowadziło go to do słynnego zdania „Myślę, więc jestem”, które sugeruje, że jedyną rzeczą, którą można poznać z absolutną pewnością, jest to, że ktoś istnieje jako istota myśląca.
Inną charakterystyczną cechą naukowej postawy Kartezjusza jest jego przywiązanie do metodycznego wątpienia. Wierzył, że aby dojść do prawdy, trzeba być gotowym kwestionować wszystko i poddawać wszystkie przekonania rygorystycznej analizie. Podejście to znajduje odzwierciedlenie w jego Traktacie o metodzie, który określa zasady jego metody i zapewnia ramy dla badań naukowych.
Traktat o metodzie to dzieło, które nakreśla metodę dociekań Kartezjusza, która obejmuje cztery główne etapy: wątpienie, analizę, syntezę i przegląd. Pierwszy krok polega na poddaniu wszystkich przekonań w wątpliwość w celu osiągnięcia fundamentu wiedzy, który jest niekwestionowany. Drugi krok polega na rozbiciu złożonych problemów na mniejsze, łatwiejsze do zarządzania części w celu ich skuteczniejszej analizy. Trzeci krok polega na użyciu rozumu do zsyntetyzowania tych mniejszych części w większe zrozumienie problemu. Wreszcie, czwarty krok polega na sprawdzeniu swojej pracy w celu upewnienia się, że jest ona logicznie spójna i oparta na solidnym rozumowaniu.
Podsumowując, metoda Kartezjusza jest rygorystycznym podejściem do badań naukowych, które kładzie nacisk na użycie rozumu i systematyczne wątpliwości. Opiera się na założeniu, że umysł jest głównym źródłem wiedzy, a jedynym sposobem na dotarcie do prawdy jest rygorystyczne dochodzenie i kontrola. Traktat o metodzie nakreśla zasady tego podejścia i zapewnia ramy dla badań naukowych, które są nadal wpływowe.
Metoda naukowa Kartezjusza to filozoficzne podejście do dociekań, które polega na użyciu jasnego i wyraźnego rozumowania w celu uzyskania pewnej wiedzy. Metoda ta polega na rozbijaniu złożonych problemów na prostsze, a następnie systematycznym analizowaniu i rozwiązywaniu każdej części krok po kroku. Kartezjusz wierzył, że takie podejście doprowadzi do obiektywnej i wiarygodnej wiedzy o świecie przyrody, która może być wykorzystana z korzyścią dla ludzkości. Ogólnie rzecz biorąc, metoda naukowa Kartezjusza kładzie nacisk na rygor logiczny, obserwację empiryczną i staranne eksperymenty jako kluczowe elementy udanego badania naukowego.