Symbole i znaki są często używane zamiennie w języku potocznym, ale w literaturze mają różne znaczenia. Znaki to obiekty, działania lub słowa, które bezpośrednio reprezentują coś innego. Na przykład, znak stopu to znak, który reprezentuje potrzebę zatrzymania się. Z drugiej strony, symbol jest przedmiotem, działaniem lub słowem, które reprezentuje coś abstrakcyjnego lub złożonego, takiego jak idea lub emocja.
W literaturze symbole są używane w celu dodania głębi i znaczenia historii. Mogą być używane do tworzenia nastroju, podkreślania tematu lub przekazywania wiadomości. Na przykład w „Wielkim Gatsbym” zielone światło na końcu doku Daisy jest symbolem, który reprezentuje tęsknotę Gatsby’ego za Daisy i amerykańskim snem. W „Zabić drozda” drozd jest symbolem niewinności i niesprawiedliwego traktowania Afroamerykanów na Południu.
Symbole w literaturze mogą być niejednoznaczne i otwarte na interpretację. Mogą mieć różne znaczenie dla różnych czytelników, w zależności od ich doświadczeń i perspektywy. Na przykład róża w „Szkarłatnej literze” może być interpretowana jako symbol pasji, miłości, a nawet grzechu, w zależności od interpretacji czytelnika.
Symbolika odegrała znaczącą rolę w literackim ruchu młodopolskim. Młoda Polska była ruchem literackim w Polsce pod koniec XIX wieku i na początku XX wieku. Charakteryzował się wykorzystaniem symbolizmu oraz naciskiem na indywidualizm i kreatywność. Wielu pisarzy młodopolskich, takich jak Stanisław Wyspiański, wykorzystywało symbole do zgłębiania tematów tożsamości, miłości i śmierci.
Pomimo swojej złożonej i często niejednoznacznej natury, symbole w literaturze są niezbędne do stworzenia bogatej i zniuansowanej historii. Pozwalają autorom przekazywać złożone idee i emocje w sposób zarówno subtelny, jak i potężny. Należy jednak pamiętać, że symbole nie zawsze są jednoznaczne i mogą być różnie interpretowane przez różnych czytelników. W związku z tym czytelnicy muszą podchodzić do symboli w literaturze z otwartym umysłem i chęcią odkrywania różnych interpretacji.
Symbolizm jest narzędziem literackim używanym do reprezentowania abstrakcyjnych idei i pojęć za pomocą symboli. Jego cechy obejmują wykorzystanie symboli do przekazywania głębszych znaczeń, sugerowanie wielu interpretacji oraz zdolność do wywoływania emocji i tworzenia bardziej żywych i niezapomnianych wrażeń z czytania. Symbolizm często opiera się na osobistych doświadczeniach czytelnika i pochodzeniu kulturowym, aby w pełni zrozumieć jego znaczenie.