HTTP, skrót od Hypertext Transfer Protocol, to protokół aplikacji służący do przesyłania danych pomiędzy serwerami internetowymi a klientami. Protokół definiuje sposób formatowania i przesyłania wiadomości oraz sposób, w jaki serwery internetowe i klienci powinni reagować na różne polecenia. Protokół HTTP ewoluował z biegiem czasu, a kolejne wersje były wydawane w celu rozwiązania problemów związanych z bezpieczeństwem i poprawy wydajności.
Najnowszą wersją protokołu HTTP jest HTTP/2, który został wydany w 2015 roku. Została ona zaprojektowana w celu rozwiązania niektórych problemów z wydajnością, które występowały we wcześniejszych wersjach protokołu. Na przykład, HTTP/2 umożliwia wysyłanie wielu żądań w ramach jednego połączenia, zmniejszając liczbę podróży w obie strony wymaganych do załadowania strony internetowej. Skutkuje to krótszym czasem ładowania strony i lepszym doświadczeniem użytkownika.
Kolejną istotną różnicą między HTTP/2 a wcześniejszymi wersjami protokołu jest wykorzystanie danych binarnych zamiast tekstowych. Pozwala to na bardziej wydajne kodowanie danych, co z kolei zmniejsza rozmiar wiadomości i poprawia wydajność. HTTP/2 zawiera również takie funkcje, jak server push, która pozwala serwerom wysyłać zasoby do klientów, zanim zostaną one zażądane, co dodatkowo poprawia wydajność.
Poprzednią wersją protokołu HTTP był HTTP/1.1, który został wydany w 1999 roku. Chociaż obecnie jest on uważany za przestarzały, nadal jest szeroko stosowany. Jedną z głównych różnic między HTTP/1.1 i HTTP/2 jest użycie wielu połączeń w HTTP/1.1. Oznacza to, że każdy zasób na stronie internetowej wymaga osobnego połączenia, co może spowolnić czas ładowania strony.
HTTPS, skrót od Hypertext Transfer Protocol Secure, to wersja protokołu HTTP, która wykorzystuje szyfrowanie do ochrony danych przesyłanych między serwerami internetowymi a klientami. HTTPS jest używany do zabezpieczania transakcji online, takich jak bankowość internetowa i zakupy, oraz do ochrony poufnych informacji, takich jak hasła i numery kart kredytowych.
Jedną z głównych zalet HTTPS jest to, że zapewnia on dodatkową warstwę bezpieczeństwa. Gdy dane są przesyłane przez HTTPS, są one szyfrowane, co utrudnia atakującym przechwycenie i kradzież poufnych informacji. HTTPS zapewnia również uwierzytelnianie, które gwarantuje, że klienci komunikują się z zamierzonym serwerem, a nie ze złośliwą stroną trzecią.
Podsumowując, chociaż zarówno HTTP, jak i HTTPS są używane do przesyłania danych między serwerami internetowymi a klientami, HTTPS jest uważany za bezpieczniejszy ze względu na wykorzystanie szyfrowania i uwierzytelniania. Najnowsza wersja protokołu HTTP, HTTP/2, została zaprojektowana w celu rozwiązania problemów z wydajnością wcześniejszych wersji protokołu i zawiera takie funkcje, jak kodowanie danych binarnych i wypychanie serwera w celu poprawy wydajności. Chociaż HTTP/1.1 jest nadal szeroko stosowany, jest obecnie uważany za przestarzały i jest zastępowany przez HTTP/2.
Protokół HTTPS jest odpowiedzialny za zapewnienie bezpiecznego kanału komunikacji między klientem (takim jak przeglądarka internetowa) a serwerem (takim jak strona internetowa) przez Internet. Zapewnia on, że dane wymieniane między klientem a serwerem są zaszyfrowane i nie mogą zostać przechwycone ani zmodyfikowane przez nieupoważnione strony. HTTPS zapewnia również uwierzytelnianie, weryfikując, czy serwer jest tym, za kogo się podaje, i zapobiega atakom typu man-in-the-middle.