JSON, czyli JavaScript Object Notation, to lekki format wymiany danych używany do przesyłania danych między serwerem a aplikacją internetową. Jest łatwy do odczytu i zapisu przez ludzi, a także łatwy do analizowania i generowania przez maszyny. JSON jest oparty na podzbiorze języka programowania JavaScript, więc jest również łatwy w obsłudze dla programistów.
Aby odczytać JSON, należy zrozumieć jego strukturę. Dane JSON to zbiór par klucz/wartość, gdzie kluczami są ciągi znaków, a wartościami mogą być ciągi znaków, liczby, tablice lub inne obiekty JSON. Obiekty JSON są ujęte w nawiasy klamrowe „{}”, a tablice w nawiasy kwadratowe „[]”. Oto przykład prostego obiektu JSON:
{
„name”: „John”,
„age”: 30,
„city”: „Nowy Jork”
}
Schematy JSON są używane do definiowania struktury danych JSON. Schemat jest planem walidacji danych JSON względem zestawu reguł. Definiuje on typy danych, właściwości i ograniczenia obiektu JSON. Schematy JSON są przydatne do zapewnienia, że dane JSON są prawidłowe i zgodne z określonym formatem.
Dane strukturalne to wszelkie dane, które są zorganizowane w określony sposób, zwykle w formacie, który jest łatwy do odczytania przez maszyny. JSON jest rodzajem danych strukturalnych, ponieważ ma określony format i jest zgodny z zestawem reguł. Ustrukturyzowane dane są wykorzystywane w różnych aplikacjach, takich jak wyszukiwarki, platformy mediów społecznościowych i witryny handlu elektronicznego.
Pliki JSON są wykorzystywane do różnych celów, takich jak przesyłanie danych między klientem a serwerem, przechowywanie danych i konfigurowanie aplikacji. Są one powszechnie używane w aplikacjach internetowych do wymiany danych z serwerem w lekkim formacie, który jest łatwy do analizowania i generowania. Pliki JSON są również używane w plikach konfiguracyjnych aplikacji oraz w aplikacjach do przechowywania danych, takich jak bazy danych NoSQL.
Główną różnicą między JSON i XML jest ich składnia. JSON wykorzystuje lekką składnię, która jest łatwa do odczytu i zapisu, podczas gdy XML wykorzystuje szczegółową składnię, która może być trudna do odczytu i zapisu. JSON ma również mniejszą objętość niż XML, dzięki czemu jest szybszy i bardziej wydajny w przesyłaniu danych przez sieć. XML ma jednak bardziej zaawansowane funkcje niż JSON, takie jak przestrzenie nazw i walidacja schematu.
Podsumowując, JSON jest popularnym formatem wymiany danych używanym w aplikacjach internetowych do przesyłania danych między serwerem a klientem. Jest on oparty na podzbiorze języka programowania JavaScript i ma lekką składnię, która jest łatwa do odczytania i napisania. Schematy JSON służą do definiowania struktury danych JSON i zapewnienia ich ważności. Pliki JSON są wykorzystywane do różnych celów, takich jak przechowywanie danych, przesyłanie danych i konfigurowanie aplikacji. Wreszcie, różnica między JSON i XML leży w ich składni i funkcjach.
JSON (skrót od JavaScript Object Notation) składa się z kolekcji par klucz-wartość, gdzie kluczami są ciągi znaków, a wartościami mogą być dowolne prawidłowe typy danych JSON, w tym ciągi znaków, liczby, wartości logiczne, tablice i obiekty.