Jeśli zajmujesz się handlem międzynarodowym, z pewnością spotkałeś się z terminem incoterms. Incoterms to zbiór zasad handlu międzynarodowego, które określają obowiązki kupujących i sprzedających w zakresie transportu towarów. Zasady te są publikowane przez Międzynarodową Izbę Handlową (ICC) i są szeroko stosowane w międzynarodowych umowach handlowych.
Kiedy stosujemy Incoterms?
Incoterms są stosowane, gdy towary są transportowane z jednego kraju do drugiego. Zasady te pomagają określić, kto jest odpowiedzialny za przesyłkę na każdym etapie podróży. Pomagają one również uniknąć sporów między kupującymi i sprzedającymi poprzez ustalenie jasnych obowiązków.
Czym są Incoterms?
Incoterms to zbiór zasad, które określają obowiązki kupujących i sprzedających w transporcie towarów. Zasady te opierają się na międzynarodowych praktykach handlowych i są szeroko stosowane w międzynarodowych umowach handlowych. W sumie istnieje 11 zasad Incoterms, a każda z nich określa obowiązki kupującego i sprzedającego na różnych etapach transportu.
Co to jest CPT?
CPT oznacza Carriage Paid To. Ta zasada incoterm wymaga od sprzedającego dostarczenia towarów do przewoźnika lub spedytora wyznaczonego przez kupującego. Sprzedający jest odpowiedzialny za koszty transportu do wskazanego miejsca przeznaczenia. Kupujący jest jednak odpowiedzialny za koszt ubezpieczenia od miejsca dostawy do miejsca przeznaczenia.
Co oznacza termin DAP?
DAP to skrót od Delivered At Place. Ta zasada wymaga od sprzedającego dostarczenia towarów do określonego miejsca przeznaczenia. Sprzedający jest odpowiedzialny za koszty transportu do wskazanego miejsca przeznaczenia. Kupujący jest jednak odpowiedzialny za koszt ubezpieczenia od miejsca dostawy do miejsca przeznaczenia.
Ile jest reguł Incoterms?
Łącznie istnieje 11 reguł Incoterms. Każda z nich określa obowiązki kupującego i sprzedającego na różnych etapach transportu. Reguły te są szeroko stosowane w międzynarodowych umowach handlowych i pomagają uniknąć sporów między kupującymi i sprzedającymi poprzez ustanowienie jasnych obowiązków.
Zasada EXW wymaga, aby sprzedawca udostępnił towary w swojej siedzibie. Kupujący jest odpowiedzialny za załadunek towarów na pojazd transportowy oraz za wszelkie koszty i ryzyko związane z transportem towarów. Zasada EXW jest często stosowana, gdy kupujący jest odpowiedzialny za zorganizowanie własnego transportu, a sprzedawca jest odpowiedzialny jedynie za udostępnienie towarów.
Podsumowując, zrozumienie zasad incoterms jest niezbędne do zapewnienia płynności międzynarodowych transakcji handlowych. Każda reguła określa obowiązki kupującego i sprzedającego na różnych etapach wysyłki i ważne jest, aby wybrać odpowiednią regułę incoterm w zależności od okoliczności wysyłki. Niezależnie od tego, czy jesteś kupującym, czy sprzedającym, korzystanie z incoterms może pomóc uniknąć sporów i zapewnić płynną i udaną transakcję.
FOB (Free on Board) i FCA (Free Carrier) to warunki Incoterms, które odnoszą się do przeniesienia ryzyka i odpowiedzialności między kupującym a sprzedającym w handlu międzynarodowym.
Główną różnicą między FOB i FCA jest punkt dostawy. Zgodnie z FOB, sprzedający dostarcza towary, gdy są one załadowane na statek w porcie wysyłki. Z drugiej strony, zgodnie z FCA, sprzedający dostarcza towary przewoźnikowi lub wyznaczonej stronie w określonym miejscu, takim jak terminal lub magazyn, zanim towary zostaną załadowane na transport.
Kolejna różnica polega na odpowiedzialności kupującego za zorganizowanie transportu. Zgodnie z FOB, kupujący jest odpowiedzialny za zorganizowanie i opłacenie głównego przewozu towarów z portu wysyłki do ostatecznego miejsca przeznaczenia. Zgodnie z FCA, kupujący jest odpowiedzialny za zorganizowanie i opłacenie głównego przewozu towarów z określonego miejsca dostawy.
Ogólnie rzecz biorąc, wybór pomiędzy FOB a FCA będzie zależał od konkretnych potrzeb i preferencji kupującego i sprzedającego, a także od szczególnych okoliczności transakcji.