Jeśli chodzi o zarządzanie dyskami twardymi, dyski dynamiczne oferują szereg korzyści. Ale czym dokładnie jest dysk dynamiczny i jak go przekonwertować? W tym artykule poznamy odpowiedzi na te i inne powiązane pytania.
Najpierw zdefiniujmy, czym jest dysk dynamiczny. W przeciwieństwie do dysku podstawowego, który jest domyślnym typem dysku w systemie Windows, dysk dynamiczny może zawierać wiele woluminów lub partycji. Woluminy te można skonfigurować na wiele sposobów, takich jak łączenie wielu dysków lub tworzenie woluminów odpornych na uszkodzenia w celu zapewnienia nadmiarowości.
Dlaczego więc warto przekonwertować dysk podstawowy na dysk dynamiczny? Jednym z powodów jest skorzystanie z tych zaawansowanych funkcji zarządzania woluminami. Na przykład, jeśli chcesz rozszerzyć wolumin poza przestrzeń dostępną na jednym dysku, możesz użyć dysków dynamicznych, aby objąć wolumin na wielu dyskach. Może to być szczególnie przydatne w przypadku dużych plików multimedialnych lub baz danych.
Aby przekonwertować prosty wolumin na wolumin podstawowy, należy użyć narzędzia Zarządzanie dyskami w systemie Windows. Wystarczy kliknąć prawym przyciskiem myszy wolumin, który ma zostać przekonwertowany, wybrać opcję „Konwertuj na dysk dynamiczny” i postępować zgodnie z instrukcjami. Ważne jest, aby pamiętać, że konwersja na dysk dynamiczny jest procesem jednokierunkowym – po dokonaniu zmiany nie będzie można powrócić do dysku podstawowego bez uprzedniego wyczyszczenia dysku.
Jeśli chodzi o partycjonowanie dysków twardych, będziesz musiał również zdecydować, czy użyć schematu partycjonowania GPT czy MBR. GPT (GUID Partition Table) to nowszy standard, który oferuje pewne korzyści w porównaniu ze starszym schematem MBR (Master Boot Record), takie jak obsługa większych rozmiarów dysków i większej liczby wpisów partycji. Jednak nie wszystkie systemy obsługują GPT – na przykład niektóre starsze systemy BIOS obsługują tylko MBR.
Na koniec warto zauważyć, że choć UEFI (Unified Extensible Firmware Interface) obsługuje zarówno partycjonowanie GPT, jak i MBR, to wymaga sformatowania dysku rozruchowego jako GPT. Wynika to z faktu, że UEFI wymaga dodatkowych danych rozruchowych, które mogą być przechowywane tylko na dysku sformatowanym jako GPT.
Podsumowując, podczas gdy dyski podstawowe mogą być wystarczające dla prostych konfiguracji, dyski dynamiczne oferują szereg zaawansowanych funkcji zarządzania dyskami twardymi. Dzięki konwersji na dysk dynamiczny można skorzystać z tych funkcji i lepiej zarządzać danymi. Należy tylko pamiętać o jednokierunkowym charakterze procesu konwersji i upewnić się, że wybrano schemat partycjonowania odpowiedni do potrzeb.
W MBR (Master Boot Record) można utworzyć maksymalnie cztery partycje podstawowe lub trzy partycje podstawowe i jedną partycję rozszerzoną, która może zawierać wiele partycji logicznych.