Jednym z podstawowych aspektów sieci komputerowych jest możliwość komunikacji pomiędzy urządzeniami w tej samej sieci. Aby to zrobić, każde urządzenie musi mieć unikalny adres IP, który może być użyty do jego identyfikacji i kierowania do niego pakietów danych. Jednak zanim jakiekolwiek dane będą mogły zostać wysłane, urządzenie musi najpierw znać adres MAC urządzenia docelowego. W tym miejscu pojawia się ARP (Address Resolution Protocol). W tym artykule omówimy warunki, które muszą być spełnione, aby host A mógł wysłać zapytanie ARP o adres IP hosta B.
Protokół wykorzystujący polecenie IP Polecenie IP jest narzędziem używanym w systemach operacyjnych Unix i Unix-like do wykonywania różnych zadań związanych z siecią, takich jak konfigurowanie interfejsów sieciowych, przeglądanie tabel routingu i testowanie łączności sieciowej. Samo polecenie IP nie używa żadnego protokołu, ale jest raczej narzędziem do interakcji z różnymi protokołami i usługami sieciowymi.
Co oznacza skrót ARP
ARP to skrót od Address Resolution Protocol. Jest to protokół używany w sieciach komputerowych do mapowania adresu IP na adres fizyczny (MAC). Jest to konieczne, ponieważ adresy IP są używane do routingu pakietów danych w sieciach, podczas gdy adresy MAC są używane do komunikacji w obrębie jednej sieci.
DHCP i używany przez niego protokół
DHCP (Dynamic Host Configuration Protocol) to protokół używany do przypisywania adresów IP i innych ustawień konfiguracji sieci do urządzeń w sieci. DHCP wykorzystuje protokół UDP (User Datagram Protocol), który działa w warstwie transportowej (warstwa 4) modelu OSI.
Warstwa, w której działa ARP
ARP działa w warstwie łącza danych (warstwa 2) modelu OSI. Oznacza to, że jest odpowiedzialny za rozwiązywanie adresów MAC dla urządzeń w tej samej sieci. Gdy urządzenie posiada adres MAC urządzenia docelowego, może wysyłać pakiety danych bezpośrednio do tego urządzenia.
Gdzie używany jest protokół TCP/IP
Zestaw protokołów TCP/IP (Transmission Control Protocol/Internet Protocol) jest używany w sieciach komputerowych w celu zapewnienia niezawodnej, kompleksowej komunikacji między urządzeniami w Internecie. Działa w warstwie sieciowej (warstwa 3) modelu OSI i jest odpowiedzialny za routing pakietów danych w sieciach.
Aby host A mógł wysłać zapytanie ARP o adres IP hosta B, musi zostać spełnionych kilka warunków. Po pierwsze, host A musi znać adres IP hosta B. Można to uzyskać za pomocą różnych metod, takich jak ręczna konfiguracja, DHCP lub DNS. Po drugie, host A nie może już mieć adresu MAC hosta B w swojej pamięci podręcznej ARP. Jeśli tak jest, może wysyłać pakiety danych bezpośrednio do hosta B bez potrzeby wysyłania zapytania ARP. Wreszcie, host A musi znajdować się w tej samej sieci (tj. podsieci) co host B. Jeśli host B znajduje się w innej sieci, host A będzie musiał wysyłać pakiety danych przez router, co będzie wymagało dodatkowego zapytania ARP w celu ustalenia adresu MAC routera.
Podsumowując, ARP jest kluczowym protokołem w sieciach komputerowych, który pozwala urządzeniom komunikować się ze sobą w tej samej sieci. Dzięki zrozumieniu warunków, które muszą być spełnione, aby zapytania ARP mogły zostać wysłane, administratorzy sieci mogą lepiej diagnozować i rozwiązywać problemy z komunikacją sieciową.
Address Resolution Protocol (ARP) to protokół komunikacyjny używany w sieciach komputerowych do mapowania adresu sieciowego (takiego jak adres IP) na adres fizyczny (taki jak adres MAC). Służy on do tłumaczenia między warstwą sieciową a warstwą łącza danych modelu OSI, umożliwiając urządzeniom komunikowanie się ze sobą w sieci lokalnej. ARP jest niezbędny do prawidłowego funkcjonowania komunikacji sieciowej i jest używany przez urządzenia do określania adresu MAC innych urządzeń w tej samej sieci.