Gdy interfejs sieciowy działający w stanie automatycznym nie otrzyma adresu IP z serwera DHCP (Dynamic Host Configuration Protocol), będzie szukał alternatywnej metody przydzielenia adresu IP. Jedną z tych metod jest automatyczne prywatne adresowanie IP (APIPA). APIPA to funkcja nowoczesnych systemów operacyjnych, która umożliwia urządzeniom automatyczne przypisywanie sobie adresu IP w przypadku braku serwera DHCP.
DHCP to protokół używany do przypisywania adresów IP urządzeniom w sieci. Gdy urządzenie łączy się z siecią, wysyła żądanie DHCP do serwera DHCP. Następnie serwer DHCP przypisuje adres IP do urządzenia i konfiguruje inne ustawienia sieciowe, takie jak maska podsieci, brama i serwer DNS. DHCP jest wygodnym sposobem zarządzania adresami IP w sieci, ale nie zawsze jest niezawodny. W przypadku, gdy serwer DHCP nie jest dostępny lub nie przydzieli adresu IP, urządzenie może użyć APIPA do przypisania sobie adresu IP.
APIPA przypisuje adresy IP z zakresu od 169.254.0.1 do 169.254.255.254. Adresy te są zarezerwowane przez Internet Assigned Numbers Authority (IANA) i nie można ich routować w Internecie. Urządzenia korzystające z APIPA będą mogły komunikować się tylko z innymi urządzeniami w tej samej podsieci, które również korzystają z APIPA. Oznacza to, że APIPA nie jest substytutem DHCP, ale raczej mechanizmem awaryjnym.
Adresy IP przypisane przez APIPA należą do zakresu prywatnych adresów IP klasy B. Adresy klasy B mają pierwsze dwa oktety zarezerwowane dla części sieciowej adresu i ostatnie dwa oktety dla części hosta. Maska podsieci dla APIPA wynosi zawsze 255.255.0.0, co oznacza, że pierwsze dwa oktety są zarezerwowane dla części sieciowej, a ostatnie dwa oktety są zarezerwowane dla części hosta.
APIPA przypisuje adresy IP na zasadzie „kto pierwszy, ten lepszy”. Kiedy urządzenie korzystające z APIPA uruchamia się, najpierw sprawdza, czy adres IP, który wcześniej sobie przypisał, jest nadal dostępny. Jeśli adres nie jest używany, urządzenie będzie nadal z niego korzystać. Jeśli adres jest już używany, urządzenie wybierze nowy adres z zakresu APIPA.
Podsumowując, APIPA to przydatna funkcja, która umożliwia urządzeniom przypisywanie sobie adresów IP w przypadku braku serwera DHCP. Ważne jest, aby pamiętać, że APIPA nie powinno być używane jako substytut DHCP, ale raczej jako mechanizm awaryjny. Adresy IP przypisane przez APIPA należą do zakresu prywatnych adresów IP klasy B i nie są routowalne w Internecie. Maska podsieci dla APIPA wynosi zawsze 255.255.0.0, co oznacza, że pierwsze dwa oktety są zarezerwowane dla części sieciowej, a ostatnie dwa oktety są zarezerwowane dla części hosta. Wreszcie, APIPA przypisuje adresy IP na zasadzie „kto pierwszy, ten lepszy”, a urządzenia będą nadal używać tego samego adresu tak długo, jak będzie on dostępny.
Aby sprawdzić, czy DHCP działa, możesz użyć wiersza polecenia, aby wpisać „ipconfig /all” i poszukać adresu IP w sekcji „DHCP Enabled” dla używanej karty sieciowej. Jeśli pokazuje „Tak”, oznacza to, że DHCP działa prawidłowo i przypisał adres IP do urządzenia. Jeśli pokazuje „Nie”, oznacza to, że DHCP nie działa i może być konieczne rozwiązanie problemu lub skonfigurowanie go.