Programowanie obiektowe to styl programowania, który obejmuje wykorzystanie obiektów lub instancji do strukturyzacji i organizacji kodu. W tym stylu dane i funkcje są zamknięte w obiektach, a obiekty komunikują się ze sobą w celu wykonywania różnych zadań. Programowanie obiektowe stało się dominującym paradygmatem w językach programowania, a wiele popularnych języków, takich jak Java, C++ i Ruby, jest zorientowanych obiektowo.
Główne cechy programowania obiektowego obejmują enkapsulację, dziedziczenie i polimorfizm. Hermetyzacja odnosi się do praktyki łączenia danych i powiązanych funkcji w pojedynczą jednostkę lub obiekt. Dziedziczenie pozwala obiektom dziedziczyć właściwości i zachowania od innych obiektów, ułatwiając ponowne wykorzystanie kodu. Polimorfizm pozwala obiektom zachowywać się inaczej w zależności od kontekstu, w którym są używane.
Python jest również językiem obiektowym, mimo że jest znany ze swojej prostoty i łatwości użycia. Python wykorzystuje klasy, które są szablonami do tworzenia obiektów, a obiekty mogą mieć zarówno atrybuty (dane), jak i metody (funkcje). Funkcje obiektowe Pythona sprawiły, że stał się on popularny w szerokim zakresie zastosowań, od tworzenia stron internetowych po obliczenia naukowe.
Programowanie obiektowe opiera się na koncepcji obiektów, które są samodzielnymi jednostkami zawierającymi zarówno dane, jak i zachowanie. Obiekty mogą wchodzić ze sobą w interakcje poprzez wysyłanie wiadomości lub wywoływanie metod, a te interakcje stanowią podstawę logiki programu. W ten sposób programowanie obiektowe pozwala na wysoki stopień abstrakcji i modułowości, ułatwiając pisanie złożonych programów.
Języki obiektowe to te, które wspierają tworzenie i manipulowanie obiektami i obejmują wiele popularnych języków programowania, takich jak Java, C++, Python, Ruby i PHP. Języki te zostały zaprojektowane w celu zapewnienia lepszego sposobu organizacji i struktury kodu, ułatwiając pisanie, testowanie i utrzymywanie złożonych programów.
Choć programowanie obiektowe może początkowo wydawać się trudne, w rzeczywistości może ono sprawić, że programowanie będzie łatwiejsze i bardziej wydajne w dłuższej perspektywie. Dzieląc kod na mniejsze, samodzielne jednostki, programiści mogą łatwiej utrzymywać i testować swój kod oraz ponownie wykorzystywać kod w wielu projektach. Programowanie obiektowe zapewnia również bardziej intuicyjny sposób myślenia o programowaniu, ułatwiając zrozumienie i rozumowanie złożonych systemów.
Istnieje kilka języków programowania, które są zorientowane obiektowo, w tym Java, Python, C++, Ruby, Objective-C, Smalltalk i wiele innych.