W miarę jak świat staje się coraz bardziej zdigitalizowany, rozwój kryptowalut doprowadził do fundamentalnej zmiany w sposobie, w jaki ludzie postrzegają i używają waluty. W przeciwieństwie do walut fiducjarnych, które są emitowane i regulowane przez rządy, kryptowaluty takie jak Bitcoin i Ethereum są zdecentralizowane i istnieją wyłącznie w Internecie. Główna różnica między tymi dwiema formami walut polega na technologii, która je napędza: technologii rozproszonej księgi rachunkowej (DLT) i blockchain.
DLT to baza danych, która jest rozproszona w sieci komputerów, co pozwala na stworzenie księgi, która nie jest kontrolowana przez żaden pojedynczy podmiot. Technologia ta umożliwia kryptowalutom rejestrowanie i weryfikowanie transakcji w zdecentralizowanej sieci. W przeciwieństwie do tego, waluty fiducjarne opierają się na scentralizowanych systemach, takich jak banki, w celu ustanowienia zaufania i prowadzenia rejestrów.
Z drugiej strony, Blockchain jest specyficznym rodzajem DLT, który został po raz pierwszy spopularyzowany przez Bitcoina w 2009 roku. Zasadniczo jest to cyfrowa księga, która rejestruje transakcje w blokach, które są następnie łączone ze sobą w celu utworzenia łańcucha. Każdy blok zawiera unikalny kod lub hash, który służy do weryfikacji integralności zawartych w nim danych. Sprawia to, że praktycznie niemożliwe jest, aby ktokolwiek zmienił dane bez ich wykrycia.
Wynalazcą blockchain jest tajemnicza postać znana jedynie pod pseudonimem Satoshi Nakamoto, który w 2008 roku opublikował białą księgę szczegółowo opisującą tę technologię. Chociaż prawdziwa tożsamość Nakamoto pozostaje nieznana, jego wynalazek zrewolucjonizował sposób, w jaki ludzie myślą o zaufaniu i bezpieczeństwie w Internecie.
Transakcje na blockchainie są potwierdzane przez sieć komputerów zwanych węzłami. Węzły te współpracują ze sobą, aby zapewnić, że wszystkie transakcje są dokładne i ważne, zanim zostaną dodane do łańcucha bloków. Ponieważ sieć jest zdecentralizowana, nie ma potrzeby, aby centralny organ zatwierdzał transakcje, dzięki czemu proces jest szybszy i bardziej wydajny.
Bezpieczeństwo blockchaina leży w jego zdecentralizowanej naturze i wykorzystaniu kryptografii do ochrony zawartych w nim danych. Każda transakcja jest szyfrowana przy użyciu złożonych algorytmów matematycznych, co praktycznie uniemożliwia jej zhakowanie. Dodatkowo, zdecentralizowany charakter sieci oznacza, że nie ma pojedynczego punktu awarii, co czyni ją niezwykle odporną na ataki.
Podsumowując, największa różnica między walutami fiducjarnymi a kryptowalutami leży w technologii, która je napędza. DLT i blockchain umożliwiają zdecentralizowane sieci, które są bezpieczne, wydajne i przejrzyste. Podczas gdy waluty fiducjarne mają swoje miejsce na świecie, rozwój kryptowalut zapoczątkował nową erę zaufania i bezpieczeństwa w Internecie.
USDT (Tether) jest w pewnym sensie hybrydą waluty fiducjarnej i kryptowaluty. Jest to stablecoin, który jest powiązany z wartością dolara amerykańskiego, co oznacza, że na każdy wyemitowany token USDT powinna przypadać równoważna ilość dolarów amerykańskich przechowywanych w rezerwie. USDT nie jest jednak uważany za walutę fiducjarną, ponieważ nie jest emitowany ani wspierany przez rząd. Zamiast tego jest emitowany przez prywatną firmę Tether Limited.