Główny klucz

Klucz podstawowy to unikatowy identyfikator pliku baza danych rekord. Podczas tworzenia tabeli jedno z pól jest zwykle przypisywane jako klucz podstawowy. Chociaż klucz podstawowy to często liczba, może to być również pole tekstowe lub inne typ danych. Na przykład, jeśli baza danych zawiera definicje terminów komputerowych, sensowne byłoby umieszczenie w bazie danych tylko jednego terminu. Definiując pole „Termin” jako klucz podstawowy, zapewniłoby to, że żaden termin nie pojawia się w bazie danych więcej niż raz.

Chociaż klucz podstawowy tabeli jest zwykle przypisany do określonego pola, może również składać się z wielu wartości. Na przykład baza danych artykułów z wiadomościami może używać zarówno tytułu, jak i pola daty, aby jednoznacznie identyfikować każdy wpis. Połączenie pól „Tytuł” ​​i „Data” jako klucza podstawowego zapewniłoby, że żadne wpisy nie będą miały tego samego tytułu w tym samym dniu.

Jeśli wiele pól w tabeli nie może mieć zduplikowanych wartości, większość systemów zarządzania bazami danych (DBMS) umożliwiają także definiowanie pól jako „Unikalne”. Jest to podobne do ustawiania pola jako klucza podstawowego, ale nie jest dokładnie tym samym. Klucz podstawowy działa również jako wskaźnik do rekordu i zapewnia systemowi DBMS prosty sposób wyszukiwania, sortowania i uzyskiwania dostępu do rekordów. Pomaga również w wiązaniu rekordów w wielu tabelach. Dlatego, chociaż wiele pól w tabeli można zdefiniować jako „unikatowe”, każda tabela może mieć tylko jeden klucz podstawowy. Pole klucza podstawowego również musi być zdefiniowane dla każdego rekordu i nie może być ustawione na zero. W końcu niezdefiniowany identyfikator nie jest zbyt przydatny.