Strona główna : Warunki oprogramowania : Definicja RPC

RPC

Oznacza „zdalne wywołanie procedury”. Większość programów komputerowych uruchamia procedury lub zestawy instrukcji, korzystając z komputera CPU. Innymi słowy, instrukcje są przetwarzane lokalnie na tym samym komputerze, na którym działa oprogramowanie. Jednak zdalne wywołania procedur uruchamiają procedury na innych maszynach lub urządzeniach podłączonych do sieć. Po wykonaniu instrukcji wyniki procedury są zwykle zwracane na komputer lokalny.

Na przykład komputer bez dysku twardego może używać RPC do uzyskiwania dostępu do danych z sieciowego systemu plików (NFS). Podczas drukowania na drukarce sieciowej komputer może używać RPC do informowania drukarki, jakie dokumenty ma wydrukować. System klienta połączony z serwerem bazy danych może wykonać RPC w celu przetwarzania danych na serwerze.

Zdalne wywołania procedur są oparte na modelu klient-serwer, w którym wiele komputerów klienckich może łączyć się z serwerem i pobierać z niego dane. RPC są zwykle zapisywane w standardowym formacie, takim jak XMLtak, aby procedury były zrozumiałe na wielu platformach komputerowych. Na przykład XML-RPC wysłany przez komputer z systemem Windows może zostać rozpoznany przez system Macintosh lub Unix.

TechLib - słownik komputerowy Tech Lib

Ta strona zawiera techniczną definicję RPC. Wyjaśnia w terminologii komputerowej, co oznacza RPC i jest jednym z wielu terminów programowych w słowniku TechLib.

Wszystkie definicje na stronie TechLib są napisane tak, aby były dokładne pod względem technicznym, ale także łatwe do zrozumienia. Jeśli uznasz tę definicję RPC za pomocną, możesz odwołać się do niej, korzystając z powyższych linków cytowania.