ODP
Oznacza „protokół informacji o routingu”. RIP to plik protokół wykorzystane przez routery do wymiany informacji o trasach na sieć. Jego podstawowe funkcje to 1) określenie najbardziej efektywnego sposobu wyznaczania trasy data w sieci i 2) zapobiegają pętlom routingu.
Protokół RIP utrzymuje tablicę routingu, która zawiera listę wszystkich routerów osiągalnych w sieci. Każdy router używa tej tabeli do określenia najbardziej efektywnego sposobu trasowania danych. RIP obejmuje routing wektora odległości, który oblicza najlepszą ścieżkę na podstawie kierunku i odległości między routerami. Każdy paczka jest przekazywany do odpowiednich routerów, aż pakiet dotrze do miejsca przeznaczenia.
Protokół RIP zapobiega również nieskończonym pętlom routingu, ograniczając liczbę „przeskoków” między źródłem a celem. Przeskok jest rejestrowany za każdym razem, gdy pakiet jest przekazywany z jednego routera do drugiego. Maksymalna liczba przeskoków dozwolona przez protokół RIP wynosi 15. Jeśli liczba przeskoków osiągnie 16, protokół RIP stwierdza, że miejsce docelowe jest nieosiągalne i transfer zostaje zakończony.
Istnieją trzy różne wersje protokołu RIP:
- RIPv1 - znormalizowany w 1988 r .; używa routingu "klasowego", które definiuje plik IP class, ale nie zawiera informacji o podsieci
- RIPv2 - opracowany w 1993 r. i znormalizowany w 1998 r .; używa routingu „bezklasowego” i przenosi informacje o podsieciach; obsługuje uwierzytelnianie MD5
- RIPng - znormalizowany w 1997 r .; rozszerzenie RIPv2 obsługujące IPv6
UWAGA: Większość nowoczesnych sieci korzysta z nowszych metod routingu, takich jak OSPF (Otwórz najpierw najkrótszą ścieżkę), zamiast RIP, aby przesłać dane.