Klawisz funkcyjny
Klawisz funkcyjny to jeden z klawiszy „F” znajdujących się na górze komputera klawiatura. Na niektórych klawiaturach mają one zakres od F1 do F12, podczas gdy inne mają klawisze funkcyjne od F1 do F19.
Klawisze funkcyjne mogą być używane jako pojedyncze komendy klawiszowe (np. F5) lub mogą być łączone z jednym lub więcej klawisze modyfikujące (np. Alt + F4). W obu przypadkach klawisze funkcyjne zwykle służą jako Skróty klawiaturowe do wykonywania określonej funkcji.
Chociaż klawisze funkcyjne są dołączane do klawiatur od lat 1960. XX wieku, nie miały one standardowego przeznaczenia. Na przestrzeni lat różne system operacyjny i aplikacje korzystali z klawiszy funkcyjnych na różne sposoby. Podczas gdy każdy program wywoływacz może zdecydować, jak użyć „klawiszy F” w swoim programie, niektóre działania zostały powszechnie uznane.
Poniżej znajduje się kilka typowych zastosowań klawiszy funkcyjnych w programie Okna:
- F1 - Wyświetl ekran pomocy
- F2 - Podświetl plik lub folder do zmiany nazwy
- F3 - Otwórz narzędzie wyszukiwania
- Alt + F4 - Zamknij bieżące okno
- F5 - Odśwież zawartość okna lub strony internetowej
- F8 - Uruchom system Windows do Tryb awaryjny przytrzymując klawisz F8 podczas uruchamiania
Klawisze funkcyjne o wyższych numerach są często używane do typowych działań systemowych, takich jak regulacja głośności głośnika lub jasności wyświetlacza.
W zależności od ustawień systemu może być konieczne przytrzymanie klawisza modyfikującego „Fn”, aby wykonać działania systemowe. W MacOS, jest to zwykle odwrotne, co oznacza, że klawisze funkcyjne wykonują działania systemowe według domyślnym. Na przykład naciśnięcie F1 obniża jasność, a F2 ją zwiększa. Naciśnięcie Fn + F1 powoduje wysłanie polecenia „F1” zamiast zmiany jasności. Z tego powodu większość klawiatur Maca ma na klawiszach funkcyjnych ikony wyświetlające domyślną funkcję każdego klawisza.