Strona główna : Warunki oprogramowania : Definicja GUID

GUID

Oznacza „unikatowy identyfikator globalny”. Identyfikator GUID to 128-bitowy (16-bajtowy) numer używany przez programy do jednoznacznej identyfikacji lokalizacji obiektu danych. Niektóre przykłady danych zawierających identyfikatory GUID to Streaming pliki multimedialne, Windows rejestr wpisy, baza danych klucze i różne typy plików. Identyfikatory GUID są zwykle zapisywane w szesnastkowy notacja, zawierająca 32 cyfry i może wyglądać mniej więcej tak:

{12345678-9012-3456-7890-123456789012}

Unikalne globalnie identyfikatory są również podstawą tabeli partycji GUID (GPT). To jest dysk twardy schemat partycjonowania zaproponowany przez firmę Intel jako część Extensible Firmware Interface. Jest używany przez komputery PC z systemem Windows, a także komputery Macintosh z procesorami Intel. GPT używa identyfikatorów GUID do definiowania różnych wyniki na dysku twardym. Niektóre przykłady obejmują bagażnik partycja, plik System plików partycja i partycja danych. Każdy system operacyjny obsługujący schemat partycjonowania GPT używa określonych identyfikatorów GUID do oznaczenia każdej partycji.

https://TechLib.com/definition/guid

TechLib - słownik komputerowy Tech Lib

Ta strona zawiera techniczną definicję identyfikatora GUID. Wyjaśnia w terminologii komputerowej, co oznacza identyfikator GUID i jest jednym z wielu terminów programowych w słowniku TechLib.

Wszystkie definicje na stronie TechLib są napisane tak, aby były dokładne pod względem technicznym, ale także łatwe do zrozumienia. Jeśli uznasz tę definicję identyfikatora GUID za pomocną, możesz odwołać się do niej, korzystając z linków cytowania powyżej.