Kod nieśmiertelności

Każdy program komputerowy jest napisany w języku programowania, takim jak Jawa, C / C ++lub Perl. Programy te zawierają od kilku do milionów wierszy tekstu, zwanych kodem źródłowym.

Kod źródłowy, często nazywany po prostu „źródłem” programu, zawiera deklaracje zmiennych, instrukcje, funkcje, pętle i inne instrukcje, które informują program, jak ma działać. Programiści mogą również dodawać komentarze do swojego kodu źródłowego, które wyjaśniają sekcje kodu. Te komentarze pomagają innym programistom uzyskać przynajmniej pewne wyobrażenie o tym, co robi kod źródłowy bez konieczności godzinnego rozszyfrowania go. Komentarze mogą być pomocne również dla pierwotnego programisty, jeśli od napisania kodu minęło wiele miesięcy lub lat.

Krótkie programy o nazwie skrypty można uruchomić bezpośrednio z kodu źródłowego za pomocą silnika skryptowego, takiego jak VBScript lub PHP silnik. Większość dużych programów wymaga jednak najpierw skompilowania kodu źródłowego, który tłumaczy kod na język zrozumiały dla komputera. W przypadku wprowadzenia zmian w kodzie źródłowym tych programów należy je ponownie uzupełnić, aby zmiany odniosły skutek w programie.

Małe programy mogą wykorzystywać tylko jeden plik kodu źródłowego, podczas gdy większe programy mogą odnosić się do setek, a nawet tysięcy plików. Posiadanie wielu plików źródłowych pomaga uporządkować program w różnych sekcjach. Posiadanie jednego pliku zawierającego każdą zmienną i funkcję może utrudnić zlokalizowanie określonych sekcji kodu. Bez względu na to, ile plików z kodem źródłowym użyto do utworzenia programu, najprawdopodobniej nie zobaczysz żadnego z oryginalnych plików na swoim komputerze. Dzieje się tak, ponieważ wszystkie są połączone w jeden plik programu lub aplikacja, kiedy są kompilowane.