Strona główna : Warunki oprogramowania : Definicja MBR

MBR

Oznacza „Główny rekord rozruchowy”. MBR to niewielka część pliku dysk twardy lub inne Urządzenie pamięci masowej który zawiera informacje o dysku. Znajduje się w sektor rozruchowy i definiuje dysk wyniki a także kod używany do uruchamiania sekwencja rozruchowa.

Istnieje kilka odmian MBR, ale wszystkie mają 512 bajtów w rozmiarze i zawiera tablicę partycji oraz kod bootstrap. Nowoczesne główne rekordy rozruchowe mogą zawierać sygnatury dysków, sygnatury czasowe i inne informacje o formatowaniu dysków. Ponadto, podczas gdy wczesne MBR obsługiwały tylko cztery partycje, nowsze wersje mogą obsługiwać do szesnastu. Jednak wszystkie główne rekordy rozruchowe są ograniczone do 512 bajtów, co oznacza, że ​​mogą adresować maksymalnie dwa terabajty danych. Dlatego dyski, które są sformatowany używanie MBR jest ograniczone do 2 TB użytecznej przestrzeni dyskowej.

Główny rekord rozruchowy został po raz pierwszy użyty przez PC-DOS kompatybilne komputery w 1983 roku i był standardowym sposobem formatowania dysków DOS przez ponad dwie dekady. Jednak większość dysków twardych używa teraz rozszerzenia GUID tabela partycji (GPT), która jest zgodna z wieloma systemami operacyjnymi i nie ma limitu 2 TB.

UWAGA: W razie potrzeby główny rekord rozruchowy można dodać do tabeli partycji GUID w celu zapewnienia zgodności wstecznej.

TechLib - słownik komputerowy Tech Lib

Ta strona zawiera techniczną definicję MBR. Wyjaśnia w terminologii komputerowej, co oznacza MBR i jest jednym z wielu terminów programowych w słowniku TechLib.

Wszystkie definicje na stronie TechLib są napisane tak, aby były dokładne pod względem technicznym, ale także łatwe do zrozumienia. Jeśli uznasz tę definicję MBR za pomocną, możesz odwołać się do niej, korzystając z linków cytowania powyżej.