QWERTY

QWERTY (wymawiane „quirty”) to przymiotnik używany do opisania standardowych zachodnich (lub łacińskich) Klawiatury. Jeśli spojrzysz na klawiaturę, a pierwsze sześć liter pod numerami to QWERTY, masz klawiaturę QWERTY.

Prawie wszystkie klawiatury używane na półkuli zachodniej mają układ QWERTY. W niektórych krajach używane są nieznacznie zmodyfikowane wersje, na przykład klawiatura szwedzka, która zawiera litery Å, Ę i Ö oraz klawiatura hiszpańska, która zawiera litery Ñ i Ç. Ale te klawiatury nadal mają QWERTY znaków w lewym górnym rogu.

Historia

Oryginalny układ klawiatury QWERTY został opracowany ponad 150 lat temu przez Christophera Lathama Sholesa. Została spopularyzowana przez maszynę do pisania Sholes i Glidden, która została pierwotnie wyprodukowana w 1867 roku. Remington kupił prawa do maszyny do pisania i wprowadził kilka drobnych zmian, zanim w 1974 roku masowo wyprodukował zaktualizowaną wersję.

Jedynym znaczącym konkurentem dla klawiatury QWERTY był rok 1932, kiedy August Dvorak opracował nowy układ. Jego projekt umieścił wszystkie samogłoski i pięć najczęściej spotykanych spółgłosek w środkowym rzędzie. Cel był dwojaki: 1) uczynić najbardziej popularne klawisze jeszcze łatwiejszymi do pisania oraz 2) stworzyć naprzemienny rytm między lewą i prawą ręką.

Chociaż klawiatura Dvoraka mogła być technicznie bardziej wydajna, nawet na początku XX wieku ludzie nie chcieli uczyć się nowego układu klawiatury. W rezultacie układ QWERTY przetrwał ponad półtora wieku. Można go znaleźć w maszynach do pisania, komputery stacjonarne, laptopyI ekran dotykowy urządzenia, których używamy dzisiaj.