802.11b

802.11b jest jednym z kilku Wi-Fi standardy opracowane przez Instytut Inżynierów Elektryków i Elektroników (IEEE). Został wydany w 1999 roku wraz z 802.11 jako pierwsza aktualizacja pierwotnej specyfikacji 802.11, opublikowana w 1997 r. Zarówno 802.11a, jak i 802.11b tak bezprzewodowy standardy transmisji dla sieci lokalne, ale 802.11a używa 5 GHz częstotliwości, podczas gdy 802.11b działa w paśmie 2.4 GHz.

Standard Wi-Fi 802.11b zapewnia bezprzewodowy zasięg około 35 metrów w pomieszczeniach i 140 metrów na zewnątrz. Obsługuje prędkości transferu do 11 MbpsLub 1.375 megabajtów na sekundę. Pod koniec lat 1990. było to znacznie szybsze niż prędkość Internetu dostępna dla większości domów i firm. Dlatego prędkość była zwykle ograniczeniem tylko dla wewnętrznych transferów danych w sieci. Chociaż 802.11b zapewnia podobne szybkości przesyłania danych jako 10Base-T Ethernet, było wolniejsze niż nowsze przewodowe Standardy sieci LAN, takie jak 100Base-T i Gigabit Ethernet

W 2003 roku IEEE opublikował 802.11g standard, który zapewnia bezprzewodowy transfer do 54 Mb / s. 802.11g skonsolidowało poprzednie specyfikacje 802.11 „a” i „b” w jeden standard, który był wstecznie kompatybilny z urządzeniami 802.11b. Większość urządzeń Wi-Fi korzystała ze standardu 802.11g od 2000 roku do 802.11n standard został opublikowany w 2009 roku.