BLE (Bluetooth Low Energy)

Oznacza „Bluetooth niskoenergetyczny”. BLE (również „Bluetooth LE”) to odmiana standardowego Bluetooth'a zaprojektowana z myślą o niskim zużyciu energii. Została ona wprowadzona przez Bluetooth Special Interest Group (Bluetooth SIG) w grudniu 2009 roku jako część specyfikacji Bluetooth 4.0.

Niektóre aplikacje Bluetooth'a, takie jak strumieniowanie audio i transfery danych wymagają silnego, spójnego sygnału o dużej przepustowości. Inne aplikacje nie wymagają ani silnego sygnału, ani dużej mocy elektrycznej. BLE został opracowany właśnie dla tego typu aplikacji. Przykłady takich aplikacji to:

• Małe urządzenia noszone na codzień, takie jak inteligentne zegarki badające tętno i kondycję podczas ćwiczeń
• Urządzania które są częścią inteligentnego domu 
• Czujniki zbliżenia

Czujnik zbliżeniowy, taki jak Google Beacon lub Apple iBeacon, musi wysyłać niewielki sygnał co sekundę, aby wykryć pobliskie urządzenia Bluetooth. Wymaga to znacznie mniej energii niż przesyłanie wysokiej jakości dźwięku do głośników Bluetooth czy słuchawek bezprzewodowych. Deweloperzy mogą używać specyficznej komunikacji dla BLE w swoich aplikacjach, aby znacznie zmniejszyć zużycie energii elektrycznej przez smartfony, inteligentne zegarki lub inne urządzenie.

Zalety BLE

Podstawową zaletą BLE w porównaniu z klasycznym Bluetooth'em jest mniejsze zużycie energii, co przekłada się na dłuższą żywotność baterii. Na przykład, BLE może działać przez wiele lat zasilane jedną baterią pastylkową, taką jak np. bateria CR2032 używana często w zegarkach na rękę. Bluetooth LE może również komunikować się na odległość większą niż 100 metrów, która jest limitem dla klasycznego Bluetooth'a. Obsługuje również szybszą konfigurację połączenia, z czasem oczekiwania zredukowanym do 3 ms, w porównaniu do 100 ms opóźnienia klasycznego Bluetooth'a.

UWAGA: BLE jest obsługiwany przez wszystkie urządzenia Bluetooth 4.0, ale tylko wtedy, kiedy oprogramowanie danego urządzenia  również go obsługuje.