Składnia

Każdy język mówiony ma ogólny zestaw reguł dotyczących struktury słów i zdań. Reguły te są wspólnie określane jako składnia języka. W programowaniu komputerowym składnia służy temu samemu celowi, określając, w jaki sposób deklaracje, Funkcje, polecenia i inne instrukcje.

Wiele języków programowania ma podobne reguły składniowe, podczas gdy inne mają unikalny projekt składni. Na przykład, C i Jawa użyj podobnej składni, podczas gdy Perl ma wiele cech, które nie są widoczne w językach C ani Java.

Program Kod źródłowy musi mieć poprawną składnię, aby skompilować poprawnie i zostać przekształcony w program. W rzeczywistości musi mieć doskonałą składnię, w przeciwnym razie program nie skompiluje się i wygeneruje „błąd składniowy”. Błąd składniowy może być tak prosty, jak brakujący nawias lub zapomniany średnik na końcu instrukcji. Nawet te małe błędy powstrzymają kompilację kodu źródłowego.

Na szczęście większość zintegrowanych środowisk programistycznych (IDE) zawierają parser, który wykrywa błędy składniowe w kodzie źródłowym. Nowoczesne parsery mogą nawet wyróżniać błędy składniowe przed skompilowaniem programu, ułatwiając programiście ich zlokalizowanie i naprawienie.

UWAGA: Błędy składniowe są również nazywane błędami czasu kompilacji, ponieważ mogą uniemożliwić kompilację programu. Są wywoływane błędy występujące w programie po jego skompilowaniu Czas błędy, ponieważ pojawiają się podczas działania programu.