Zbieranie śmieci

In Computer Science, wyrzucanie elementów bezużytecznych jest rodzajem pamięć zarządzanie. Automatycznie czyści nieużywane obiekty i wskaźniki w pamięci, umożliwiając ponowne wykorzystanie zasobów. Trochę języki programowania mają wbudowane wyrzucanie elementów bezużytecznych, podczas gdy inne wymagają niestandardowego Funkcje zarządzanie niewykorzystaną pamięcią.

Typowa metoda czyszczenia pamięci nazywana jest liczeniem odwołań. Ta strategia po prostu liczy, ile odwołań jest do każdego obiektu przechowywanego w pamięci. Jeśli obiekt ma zero odniesień, jest uważany za niepotrzebny i może taki być usunięte aby zwolnić miejsce w pamięci. Zaawansowane liczenie odwołań wykrywa obiekty, które tylko odwołują się do siebie, co wskazuje, że obiekty nadrzędne nie są używane proces.

Wyrzucanie elementów bezużytecznych może być również wykonywane w czasie kompilacji, gdy program Kod źródłowy is skompilowany do programu wykonywalnego. W tej metodzie kompilator określa, które zasoby w pamięci nigdy nie będą dostępne po pewnym czasie. Następnie może dodać instrukcje, aby automatycznie zwolnić te zasoby z pamięci. Chociaż jest to skuteczny sposób na wyeliminowanie nieużywanych obiektów, należy to zrobić ostrożnie, aby uniknąć usuwania odniesień wymaganych przez program.

Wyrzucanie elementów bezużytecznych jest ważną częścią tworzenia oprogramowania, ponieważ zapobiega nadmiernemu zużyciu programów RAM. Oprócz pomocy programom w wydajniejszym działaniu, może również zapobiec poważnym błędy, Takie jak wycieki pamięci, co może spowodować awarię programu.