zapora
Fizyczna zapora to ściana wykonana z cegły, stali lub innego łatwopalnego materiału, która zapobiega rozprzestrzenianiu się ognia w budynku. W informatyce firewall służy podobnemu celowi. Działa jako bariera między zaufanym systemem lub sieć i połączenia zewnętrzne, takie jak Internet. Jednak komputerowa zapora ogniowa jest bardziej filtrem niż ścianą, umożliwiając przepływ zaufanych danych.
Zaporę można utworzyć za pomocą jednego z nich sprzęt komputerowy or oprogramowanie. Wiele firm i organizacji chroni swoje sieci wewnętrzne za pomocą zapór sprzętowych. Do stworzenia strefy zdemilitaryzowanej można użyć pojedynczej lub podwójnej zapory (DMZ), co zapobiega przedostawaniu się niezaufanych danych do LAN. Zapory programowe są bardziej powszechne dla indywidualnych użytkowników i można je konfigurować niestandardowo za pomocą oprogramowania Interfejs. Zarówno system Windows, jak i OS X mają wbudowane zapory ogniowe, ale bardziej zaawansowaną zaporę Użytkowe można zainstalować z oprogramowaniem zabezpieczającym w Internecie.
Zapory można skonfigurować na kilka różnych sposobów. Na przykład podstawowa zapora ogniowa może zezwalać na ruch ze wszystkich Adresy IP z wyjątkiem tych oznaczonych w czarnej listy. Bardziej bezpieczna zapora może zezwalać tylko na ruch z systemów lub adresów IP wymienionych w whitelist. Większość zapór korzysta z kombinacji reguł do filtrowania ruchu, takich jak blokowanie znanych zagrożeń i zezwalanie na ruch przychodzący z zaufanych źródeł. Zapora może również ograniczyć ruch wychodzący, aby temu zapobiec spam or włamanie próbowanie.
Administratorzy sieci często samodzielnie konfigurują zapory sprzętowe i programowe. Podczas gdy ustawienia niestandardowe mogą być ważne dla sieci firmowej, zapory programowe przeznaczone dla klientów zwykle obejmują podstawowe domyślnym ustawienia, które są wystarczające dla większości użytkowników. Na przykład w systemie OS X wystarczy ustawić zaporę ogniową na „Wł.” W preferencjach systemowych „Bezpieczeństwo i prywatność”, aby nieautoryzowane aplikacje i usługi nie przyjmowały połączeń przychodzących. Niektóre zapory nawet „uczą się” w czasie i dynamicznie rozwijają własne reguły filtrowania. Pomaga im to lepiej blokować niechciane połączenia bez ręcznego dostosowywania.