Wywołanie systemowe

Wywołanie systemowe to żądanie wysłane przez program do system operacyjny. Pozwala na aplikacja mieć dostęp Funkcje i polecenia z systemu operacyjnego API.

Wywołania systemowe wykonują operacje na poziomie systemu, takie jak komunikacja z sprzęt komputerowy urządzenia oraz czytanie i pisanie akta. Wykonując wywołania systemowe, programiści mogą używać wstępnie napisanych funkcji obsługiwanych przez system operacyjny (OS) zamiast pisać je od podstaw. Upraszcza to programowanie, poprawia stabilność aplikacji i sprawia, że ​​aplikacje są bardziej „przenośne” między różnymi wersjami systemu operacyjnego.

Jak działają wywołania systemowe

Aplikacje działają w obszarze pamięć nazywa przestrzeń użytkownika. Wywołanie systemowe uzyskuje dostęp do systemu operacyjnego jądro, który działa w przestrzeni jądra. Kiedy aplikacja wykonuje wywołanie systemowe, musi najpierw poprosić jądro o pozwolenie. Można to zrobić za pomocą pliku żądanie przerwania, który wstrzymuje bieżący proces i przekazuje kontrolę do jądra.

Jeśli żądanie jest dozwolone, jądro przetwarza żądanie, na przykład tworzy lub usuwa plik. Po zakończeniu operacji jądro przekazuje plik wydajność powrót do aplikacji, która przesyła data z przestrzeni jądra do przestrzeni użytkownika w pamięci. Aplikacja otrzymuje dane wyjściowe z jądra w postaci wkład. w Kod źródłowy programu, może to być plik parametr wartość lub wartość zwracana w funkcji. Po otrzymaniu danych aplikacja wznawia proces.

Podstawowe wywołanie systemowe, takie jak pobranie daty i godziny systemowej, może zająć kilka nanosekund. Bardziej zaawansowane wywołanie systemowe, takie jak nawiązanie komunikacji z sieć urządzenie może wymagać kilku sekund. Aby zapobiec wąskim gardłom, większość systemów operacyjnych inicjuje oddzielne jądro wątek dla każdego wywołania systemowego. Nowoczesne systemy operacyjne są wielowątkowy, co oznacza, że ​​mogą jednocześnie przetwarzać wiele wywołań systemowych.